| Museo |
Museo de las Peregrinaciones y de Santiago
|
| Inventario |
D-1403
|
| Clasificación Genérica |
Obxectos devocionais; Obxectos rituais e cerimoniais comúns; Pintura
|
| Objeto/Documento |
Icona
|
| Tipología/Estado |
De culto
|
| Autor/a |
Anónimo
|
| Título |
Virxe Portaitissa
|
| Conjunto |
Colección de iconas rusas
|
| Materia/Soporte |
Soporte: Madeira Marrón claro [Madeira de bidueiro ou tileiro.
Ten dúas travesas horizontais de reforzo embutidas.]
Elementos sustentados: Ouro Dourado
Témpera [Cores: vermello, azul, verde, ocre, marrón, negro e branco]
Estuco
|
| Técnica |
Policromado
Gravado [A decoración de filigrana que adorna o bordo do manto de María está feita en relevo empregando densidade na pintura. O contorno dos halos está gravado sobre o estuco da preparación.]
Relevo [As pedras da coroa de María están en relevo.]
Dourado
Estucado
Pintura á témpera
|
| Dimensiones |
Icona: Profundidade = 2,90 cm; Altura = 44,70 cm; Anchura = 36,60 cm
|
| Descripción |
Icona rectangular con fondo dourado. Leva un fío de cor verde polo perímetro exterior. Represéntase a Virxe co Neno no seu brazo esquerdo mentres que a man dereita sinala ao neno. María, que está representada de algo máis de medio corpo, leva halo e coroa, viste cunha túnica azul, un manto vermello con forro verde e un veo tamén vermello que lle tapa a cabeza e que remata nunha punta dourada con pequenas borlas con flocos e bordados, un de follas estilizadas con cruz e estrelas. O manto remata pola beira cunha orla de motivos vexetais dourados. O escote e os puños da túnica son dourados, con relevos e sartas de perlas. María ten unha ferida con sangue na meixela dereita. O Neno viste túnica longa de cor branca e manto tamén longo de cor azul. Ten a man dereita en posición de bendicir e coa esquerda sostén un libro pechado. Está descalzo e leva auréola. Na parte superior da icona, nas dúas esquinas, aparecen pintadas a man alzada en cor vermella e carácteres cirílicos as iniciais da Virxe. Á esquerda de María, preto da cabeza, pon H. Portaitissa e algo máis, e sobre a cabeza do Neno as iniciais de Xesucristo. Ambas as dúas inscricións están pintadas a man alzada en cor vermella e en carácteres gregos.
|
| Iconografia |
Icona: Virxe que mostra o Camiño (Odighitria)
|
| Inscripciones/Leyendas |
Cara anterior, Pintado a man alzada
(1800[ca]-1899[ca])
[Cor vermella]
Cara posterior, zona central, Pintado a man alzada
(1800[ca]-1899[ca])
[Cor negra]
Cara posterior, zona superior, Pintado a man
Non lexible [A lápiz]
|
| Datación |
1800-1899 (S. XIX)
|
| Contexto Cultural/Estilo |
Idade Contemporánea
|
| Lugar de Producción/Ceca |
Monte Athos (Grecia, Europa do Sur)
|
| Uso/función |
Devocional
|
| Descriptores Geográficos |
Grecia
|
| Lugar de Procedencia |
Monte Athos
|
| Lugar Específico/Yacimiento |
Mosteiro de Iveron (Monte Athos)
|
| Historia del Objeto |
<EXPOSICIÓNS>: A contemplación do invisible. Iconas rusas. Colección Santos - Illueca; programa de exposicións temporais sede Praterías, (do 13 xullo de 2016 ao 30 de decembro de 2016).
|
| Clasificación Razonada |
As iconas son obxectos de veneración, moitas delas contan cunha fama engadida porque se consideran milagreiras por se lles atribuír curacións e outras accións beneficiosas. Algunhas constitúen o obxecto principal de veneración de santuarios, meta de importantes peregrinacións. Determinadas características do territorio e circunstancias de tipo histórico marcarán as diferenzas da produción rusa respecto dos precedentes bizantinos e doutras rexións baixo a órbita ortodoxa.
Polas dimensións, posiblemente esta icona poida ser das destinadas ao culto xa que estas tendían a ser de maior tamaño. Situábanse ao lado dos iconostasios ou na parte interior da entrada das igrexas. A partir do século XVII era frecuente introducilas en caixas de madeira e protexelas do fume dos cirios por un cristal.
|
| Forma de Ingreso |
Depósito
|
| Fecha de Ingreso |
02/06/2014
|
| Catalogación |
Cobas Macías, Cristina; Kollmeier, Korbinian; Rodríguez Martínez, Xoel
|
